Langzaam vogels kijken in de tuinen en achtertuinen van Bonaire
Een gids om vogels in uw achtertuin te ontdekken
Een jaar lang langzaam vogelen op Bonaire.
Geïnspireerd door het boeiende boek van Dr. Joan E. Strassmann, “Slow Birding: The Art and Science of Enjoying the Birds in Your Own Backyardbegon ik in 2023 aan een avontuur van een jaar in mijn “eigen tuin”. Gewapend met nieuwsgierigheid, een comfortabele stoel en natuurlijk mijn camera, werd mijn tuin voor mijn ogen omgetoverd tot een persoonlijke volière. Dit was geen race om soorten af te vinken, maar een bewuste onderdompeling in de gevederde wereld van Bonaire’s tuinvogels.
Terwijl de seizoenen hun magie weefden, was ik getuige van de choreografie van de vogels – standvogels hielden zich bezig met territoriumdansen, zeldzame migranten gebruikten de tuin als een veilige rust- en voederplek voordat ze hun reis voortzetten, de hiërarchieën die illustreren welke vogels de overhand hebben waren duidelijk zichtbaar, en ik was zelfs getuige van wat “liefde” van vogels met de jongen die dergelijke activiteiten uiteindelijk met zich meebrengen. Elke dag bracht nieuwe ontdekkingen, die het ingewikkelde web van interacties onthulden dat zich voor mijn ogen ontvouwde.
Door de langzame vogelfilosofie te omarmen, heb ik de haast van checklists afgeworpen en in plaats daarvan het gefluister van de Bonairiaanse wind door veren omarmd. Een jaar later sta ik er niet alleen als waarnemer, maar als een volwaardige “aficionado” van de slow birding beweging. Mijn tuin is niet langer gewoon een gebied waar ik doorheen loop om naar de straat te gaan; het is een levendig podium waar het drama van de natuur zich ontvouwt, één boeiende scène tegelijk, en waar ik bon dia (goedemorgen) zeg tegen vogels die ik nu als individuen kan herkennen.
Wat is de slow birding-beweging?
Slow birding is een manier van vogels kijken waarbij de ervaring van het in de natuur zijn prioriteit krijgt boven het afvinken van soorten op een lijst. Het gaat erom dat je de tijd neemt om naar een vogel te kijken, zijn gedrag te begrijpen en zijn schoonheid te waarderen. In plaats van je van de ene vogel naar de andere te haasten, moedigt slow birding je aan om even stil te staan en een vogel zo lang te observeren als je wilt, zodat je meer leert over zijn gewoonten, habitat en kenmerken. Deze manier van vogels kijken is meer ontspannend en kan net zo bevredigend zijn als traditioneel vogels kijken. Het is een geweldige manier om de vogels van Bonaire te leren kennen. vogels van Bonaire die zich in uw achtertuin bevinden. Dus laten we de reis beginnen!
Begin het jaar met een knal!
De aankomst van de eerste witvleugelduif op Bonaire.
Het jaar begon onschuldig genoeg. Op 1 januari 2023 fladderden er vogels door mijn tuin, bekende gezichten in hun dagelijkse routine. Toen viel mijn oog op een flits van een ongewoon verenkleed: een duif zoals ik nog nooit eerder had gezien. Een witte vleugelstreep viel op, maar dit was geen doorsnee kale duif, waardoor mijn vogelaarsbrein in actie kwam – controleer de snavel, controleer de poten, bekijk elk detail nauwkeurig. Dit was vreemd terrein, letterlijk en figuurlijk.
Mijn instinct werkte. “Eerst schieten, dan vragen stellen”, zeggen ze. Klik, klik, klik! De camera legde het vreemde gedrag van de vogel vast – een overdreven staartaanzet, anders dan alle duiven die ik op Bonaire had gezien. Deze mysterieuze gast, die al snel werd geïdentificeerd als een witvleugelduif (Zenaida asiatica), sierde mijn tuin tien magische minuten lang tijdens zijn eerste bezoek op nieuwjaarsdag, wat volop gelegenheid bood voor foto’s en zelfs video van zijn unieke staartdisplay.
De opwinding steeg. eBird bevestigde het: er was nog nooit een Witvleugelduif gedocumenteerd op Bonaire! Deze duiven leven meestal in het zuiden van de VS, Centraal-Amerika en het noordelijke Caribische gebied. Terwijl hun verspreidingsgebied zich uitbreidde, leek Bonaire lichtjaren verwijderd van enige bekende populatie.
Het plot werd ingewikkelder. Duiven trekken niet, dus een solovlucht leek onwaarschijnlijk. Zou het een ritje op een schip hebben gemaakt en op de kust van Bonaire zijn gesprongen? Hoewel ik kippenvel kreeg van deze “lifer” waarneming en het de eerste bevestigde Witvleugelduif op Bonaire was, betekende de mogelijke “menselijke hulp per schip” dat hij niet officieel op de vogellijst van het eiland zou komen.
Drie maanden lang heerste de witvleugelduif over mijn tuin. Zijn territoriale capriolen vermaakten mij en andere vogelaars, een constante herinnering aan de onverwachte wonderen van de natuur. Ook al was het geen traditionele toevoeging aan de lijst, deze gevederde bezoeker heeft zichzelf stevig in ons geheugen gegrift, een sensatie van langzaam vogelen.
Het uurwerk van een kustpendel Osprey.
Hier op Bonaire zijn visarenden(Pandion haliaetus) trekvogels. Ze arriveren meestal in oktober en trekken dan in het voorjaar weer noordwaarts naar hun broedgebieden in Noord-Amerika.
Visarenden zijn extreem honkvast en keren vaak elk jaar terug naar dezelfde locatie, dezelfde boom of zelfs dezelfde tak. Als je eenmaal weet waar een visarend neerstrijkt of zijn slaapplaats heeft, is het alsof je elk jaar een oude vriend terug verwelkomt, eentje met vleugels en een voorliefde voor zeevruchten.
De afgelopen vier winters heb ik het voorrecht gehad om getuige te zijn van het circadiane ritme van een visarend. Als het eerste ochtendgloren de hemel kleurt, sta ik in mijn tuin, mijn ogen de horizon aftastend. En daar is hij dan: “mijn” visarend, moeiteloos overvliegend, zijn silhouet afgetekend tegen de zonsopgang. Dit is geen ontspannen wandeling; het is een woon-werkverkeer met een doel – de oceaan lonkt en belooft overvloedige visgronden. De dag ontvouwt zich terwijl de visarend duikt en vliegt, een meester van zijn waterdomein.
De avond schildert de hemel opnieuw en net als de laatste stralen onder de horizon duiken, verschijnt mijn gevederde vriend weer. Als het werk van de dag erop zit, gaat hij weer op weg naar zijn winterverblijf, om zich te installeren voor een welverdiende rust. Elke dag herhaalt deze dans zich, een bewijs van de rustige ritmes van de natuur. “Mijn” Het dagelijkse woon-werkverkeer van Osprey is dan wel niet in de spits, maar daarom niet minder indrukwekkend.
Slow birding legt de nadruk op het gedrag van vogels.
Territoriale verdediging.
Schuif op, Hollywood! Vogels spotten in de achtertuin kan soms een hoog adrenalinekarakter hebben, en deze ontmoeting tussen Tropical Mockingbirds (Mimus gilvus) bewijst dat, want deze gevederde gladiatoren voeren een show op die je verbaasd de wenkbrauwen doet optrekken (en misschien een beetje doet grinniken).
In deze botsing staat er veel op het spel: territorium. Eén spotlijster, het inwonende mannetje dat je kunt herkennen aan zijn parasitaire poten, bewaakt zijn domein met felle vastberadenheid. Zijn uitdager, een jonge aanwinst, werpt de handschoen op en begint een dans van dominantie. Let goed op de dramatische staartslagen – dit is niet alleen mooi voetenwerk, maar een krachtige demonstratie van territoriale bedoelingen.
Maar vrees niet, want deze strijd eindigt niet in een tragedie. Na een vlaag van woede geeft de jonge rakker het op en trekt zich ongedeerd terug om zijn eigen territorium te zoeken. Het inwonende mannetje behoudt zijn zuurverdiende huis en houdt waakzaam de wacht vanaf zijn baars boven op de brievenbus.
Veel liefde betekent veel babyvogeltjes!
Tijdens mijn eerste jaar van traag vogelen in mijn “thuisgebied” was ik uit de eerste hand getuige van de wonderen van voortplanting, toen verschillende inheemse en genaturaliseerde soorten de roep van de natuur omarmden. Rouwduiven (Zenaida auriculata) en Carib Grackles (Quiscalus lugubris) bouwden nesten in mijn tuin, waardoor het veranderde in een vogelbroedplaats. Hoewel ze altijd op afstand proberen te observeren, kan zelfs het simpele leven een bedreiging vormen voor deze aanstaande ouders.
Er ontvouwde zich een onvergetelijk moment toen, in een oogwenk, een vrouwtje Carib Grackle uit haar nest dook, haar geschreeuw weerklonk in de lucht, terwijl ze me terechtwees omdat ik haar stoorde terwijl ik probeerde het afval op te ruimen. Onnodig te zeggen dat ik me haastig terugtrok!
Onverwachte schatten: Als langzaam vogels kijken je beloont met zeldzaamheden.
Langzaam vogelen gaat niet alleen over bekende gezichten. Breng genoeg tijd door in je “thuisplek” en de natuur kan je verrassen met een gevederd juweel dat je nooit had verwacht. Deze zeldzame bezoekers, die vaak een welverdiende rust nemen tijdens hun epische migraties, kunnen van zo ver noordelijk als Canada komen, waarbij hun reis eindigt in de weelderige landschappen van Zuid-Amerika.
Stel je mijn verrukking voor toen, te midden van alle bekende inheemse vogels, een prachtig mannetje Rose-breasted Grosbeak (Pheucticus ludovicianus) in een kokospalm zat. Hij genoot een paar dagen van de tuin, maar daarna ging zijn reis verder. Maar de verrassingen waren nog niet voorbij! Binnen twee dagen arriveerde een vrouwtje van dezelfde soort, op zoek naar haar eigen “R&R”. Twee dagen lang was ze aanwezig, steeds in gedachten dat ze een bezoeker van de tuin was en zich onderdanig op de achtergrond houdend bij de andere tuinvogels.
Van tuinstoel tot vogelrijkdom: Mijn jaar van langzaam vogels kijken.
Na een jaar van traag vogelen in mijn tuin is één ding glashelder: ik ben verslaafd! Terwijl het verkennen van Bonaire’s diverse leefgebieden voor verborgen vogeljuweeltjes een sensatie blijft, is er een nieuw gevonden vreugde in het simpelweg neerstrijken in mijn tuin met een kopje koffie en ondergedompeld te worden in het leven van mijn gevederde buren.
2023 was een jaar van overvloed in mijn “thuisgebied”, met 28 soorten die mijn tuin sierden. Natuurlijk, sommigen waren bekende gezichten, die hun dagelijkse routines tsjilpten. Maar wat de ervaring echt veranderde, was het diepere begrip dat ik kreeg. Getuige zijn van hun ingewikkelde broedrituelen, hun unieke gedrag ontcijferen en zelfs individuele vogels herkennen – het ontvouwde zich allemaal als een boeiend verhaal vlak voor mijn huis. Ik kan niet wachten om te ontdekken welke verrassingen 2024 kan brengen!
Ga je met me mee op je eigen langzame vogelavontuur? Ik hoor graag over de vogelvrienden die jouw wereld opvrolijken! Laten we onze achtertuinen veranderen in paradijzen van verbinding en ontdekking, één boeiend tsjilp per keer. Gelukkig langzaam vogelen!
Related Posts
None found
Meld je aan om meldingen te ontvangen wanneer er een nieuw artikel wordt geplaatst.
Over de auteur:
Susan woont al meer dan 30 jaar op Bonaire. Ze is gediplomeerd vogelgids en boven- en onderwaterfotograaf. Ze is in 2016 afgestudeerd aan de Caribbean Birding Trail Interpretive Guide Course van BirdsCaribbean.
Neem contact op met Susan
Neem contact op met Susan via e-mail, Facebook Messenger, bel Susan of gebruik onderstaand online formulier.
Als je vragen hebt over je Bonaire vogeltour, neem dan gerust contact op met Susan voor antwoorden. Ze is altijd bereid om dieper in te gaan op routes of de beste tijden voor een tour op basis van uw persoonlijke voorkeuren.
Tours kunnen worden afgestemd op uw interesses, of dat nu vogels, fotografie of beide zijn!
Het is ook een goed idee om wat huiswerk te doen over de vogels van Bonaire voordat u komt. Als u iets weet over de vogels die u tijdens uw tour kunt tegenkomen, wordt uw ervaring nog leuker!
Bekijk zeker deze bronnen voor vogels spotten op Bonaire. Lees de Vogel Blog, deze zal u ook bekend maken met de vogels die veel voorkomen op Bonaire.
Neem contact op
Neem contact op met Susan om de beschikbaarheid te controleren voor de data dat je Bonaire bezoekt.
Toestemming: Door dit formulier te gebruiken gaat u akkoord met de opslag en verwerking van uw gegevens door deze website.
