Elly Albers is de directeur van dit non-profit rehabilitatiecentrum en ze is het meest bekend om haar onvermoeibare reddingsacties voor flamingo kuikens op Bonaire.

Onmiddellijke eerste hulp en eerste verzorging.

Elly en haar vrijwilligers kwamen meteen in actie om alles in het werk te stellen om de vogel zo snel mogelijk te helpen. Toen ze haar eigen intake-evaluatie uitvoerde, bevestigde ze dat de maskergent ondergewicht had zijn guano (uitwerpselen) werd gecontroleerd op parasieten, er werd bloed afgenomen en rode bloedcelen werden gecontroleerd op bloedarmoede, wat zou kunnen optreden als de vogel niet in staat was om voldoende voedsel tot zich te nemen. Bij de evaluatie werd ook gekeken naar wonden, breuken en de staat van de veren, want als de vogel onlangs was verveld, had hij misschien niet voldoende waterdichtheid om naar vis te duiken.

Toen alles gecontroleerd was, kreeg de maskergent een orale rehydratatie-oplossing om uitdroging tegen te gaan en werd er drie keer per dag gevoerd met speciaal vloeibaar eiwitvoer, dat meer eiwitten bevat dan het normale visdieet en ook de nodige vitaminen. Dit schema werd drie dagen lang voortgezet via een voedingssonde die rechtstreeks in de krop van de vogel werd ingebracht.

Op de vierde vakantiedag werd de sondevoeding van de eregast teruggebracht tot twee keer per dag, terwijl een derde vismaaltijd werd verstrekt om de vogel weer vast voedsel te laten eten.

Na nog een week reageerde de maskergent goed, kon zoveel vis eten als hij wilde en begon weer interesse te tonen in vliegen door met zijn vleugels te flapperen en zich ook schoon te maken in het kleine zwembadje in de kamer.

Fase 2 verzorging begint – de maskergent klaarmaken voor vrijlating.

Tien dagen na aankomst in het revalidatiecentrum ging het goed met deze maskergent, en dus werd de volgende fase van zijn verzorging gestart – hem voorbereiden op zijn vrijlating.

De maskergent waterdicht maken.

De eerste stap in de voorbereiding op het vrijlaten van zeevogels is ervoor zorgen dat ze goed waterdicht zijn. Zo niet, dan raakt de vogel doornat in het water en kan hij mogelijk verdrinken.

Om te beginnen met het waterdicht maken, werd de vogel eerst gewassen in zeer warm water (41 graden Celsius/106 graden Fahrenheit) met een 1% afwasmiddel, in dit geval Dawn afwasmiddel. Na goed te hebben gesopt, moet de vogel goed worden afgespoeld, ook in heel warm water, en vervolgens in een schone kooi worden geplaatst.

Nu begint de vogel zijn veren te pluizen om ze waterdicht te maken. Het poetsen bestaat uit het borstelen van alle veren, het “dichtritsen” van verdwaalde veren en het afnemen van olie uit een klier aan de basis van de staart die een olieachtige, wasachtige substantie produceert. Dit wordt dan over elke veer verspreid zodat ze gelijkmatig bedekt en beschermd zijn.

Waterdichting in het zwembad controleren.

Nadat de maskergent de kans had gehad om zich goed op te maken en waterdicht te maken, was een test nodig voordat hij werd vrijgelaten. Dus werd de booby in een overdekt zwembad geplaatst, zodat hij niet voortijdig kon wegvliegen. Als hij laag in het water zat, had hij meer waterdichting nodig, en in dit geval moest de Gemaskerde Booby zich nog wat meer opmaken. Na een paar dagen zat het veel hoger in het water en was het droog toen het uit het zwembad werd gehaald.

En dus was de maskergent klaar.

Fase 3 is gepland: de vrijlating!

Vrijdag 3 december 2021.

De datum was vastgesteld, precies op de dag af drie weken nadat de maskergent zijn opwachting maakte op Bonaire. Het was tijd voor het einde van de vakantie en voor de gent om terug te keren naar zijn “echte wereld”, de golven van de oceaan afzoeken naar vis.

Maar er was één grote vraag die onbeantwoord bleef …..

Kan de maskergent vliegen?

Er was maar één manier om daar achter te komen en dat was door een poging tot vrijlating te doen en te kijken wat er gebeurde.

En nu, voor het einde van het verhaal, bekijk de video!

Over de maskergent.

De maskergent doorkruist de tropische oceanen, maar wordt hier op Bonaire zelden aan land waargenomen. De meeste waarnemingen worden gedaan op zee tijdens het varen tussen de ABC-eilanden (Aruba, Curaçao en Bonaire).

Deze prachtige zeevogels zijn sneeuwwit met een zwartachtig “masker” van huid aan de basis van de snavel, evenals meer uitgebreid zwart in de vliegveren.

De naam “booby” is afgeleid van het Spaanse bobo (voor “dwaas”), mogelijk vanwege hun lompe baltsdansen.

Net als andere genten nestelen ze in grote kolonies en foerageren ze op zee, waarbij ze spectaculaire duiken in de oceaan maken om vis en inktvis te vangen.

Over Bonaire Wild Bird Rehab.

Elly Albers is de drijvende kracht achter Bonaire Wild Bird Rehab, dat zorg biedt aan de zieke, gewonde en verweesde wilde vogels van Bonaire. Hoewel de organisatie zich al eerder bezighield met het rehabiliteren van geoliede zeevogels, werd ze op 1 juni 2018 een officiële stichting zonder winstoogmerk.

De missie van de stichting is om wilde vogels die verzorging nodig hebben in staat te stellen weer zelfstandig te overleven. Het centrum streeft ernaar om alle bewoners terug te brengen naar hun natuurlijke omgeving zodra ze daartoe in staat zijn.